คำจำกัดความเดียวสำหรับเกม Spore คือ ของเล่นที่เล่นง่าย แต่ยาก
ไม่ได้อ่านผิดหรอกค่ะ Spore เป็นของเล่นที่เล่นง่ายแต่ยากในเวลาเดียวกันค่ะ เกมจะเริ่มต้นให้คุณอย่างง่ายๆด้วยชุดคำสั่งที่เข้าใจง่ายและสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ก่อนที่มันจะทวีความซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆตามระดับสติปัญญาของตัวสปอร์ ทีมสร้าง และตัวคนเล่นเอง
นับตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบเข้าไปในเกม Spore ก็มอบทางเลือกให้เราแล้วว่าจะเลือกเล่นเกมในรูปแบบไหน ถ้าคุณเลือกเล่นตามช่วงเวลาที่แบ่งไว้เป็นช่วงเวลาตามการวิวัฒนาการก็ถือว่าโชคดีไป ถึงแม้ว่าเกมจะบังคับให้คุณเลือกได้แค่ลูกอ๊อดตาโตๆสีเขียว หรือลูกอ๊อดตาโตๆสีฟ้ามีหนวดก็ตามที แล้วถ้าหากว่าคุณจะเลือกมากซักหน่อยก็คงจะได้พบว่า .....คุณเลือกอะไรไม่ได้มากกว่านี้หรอก
แต่สำหรับคนที่เลือกที่จะข้ามไปเล่นช่วงอื่นล่ะก็ คงต้องบอกข่าวร้ายซะแล้วล่ะ เพราะว่าเกมจะส่งคุณเข้าไปในโหมดสร้าง ที่มีชิ้นส่วนหลากหลายให้คุณเลือกต่อเติมสร้างสิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาดๆของคุณเองได้ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่าจะหนวดรูปร่างแปลกๆ หรือลูกตาประหลาดๆ กว่าจะรู้ตัวอีกที คุณก็จะพบว่าได้ใช้เวลาสร้างสิ่งมีชีวิตสีส้มที่เหมือนหลุดมาจากต่างมิติตัวนี้ไปแล้วถึงสามชั่วโมง โดยที่ยังเข้าไปไม่ถึงโลกของ Spore ซะด้วยซ้ำ!
หนทางที่ง่ายกว่านั้นสำหรับคนที่ไม่รู้จะสร้างตัวอะไรดีก็คือเข้าไปโหลดตัวสปอร์มาจาก Sporepadia ซะ แล้วคุณจะพบว่า คุณเสียเวลาเลือกสิ่งมีชีวิตสปอร์นานกว่าเวลาที่ใช้สร้างเองเสียอีก!
เลือกเข้าไปเถอะ มันก็เหมือนการชอปปิ้งนั่นแหล่ะ!
ดึ๋ยไปเรื่อยๆด้วยเขาหนึ่งอันกับตาโปนๆกันเถอะ!
อย่างเพิ่งตกใจไป ช่วงจุลชีพนี่ยังเป็นแค่ก้าวแรกของเกมเท่านั้น หลังจากที่คุณเข้าไปอยู่ในโลกของ Spore ได้แล้ว คุณจะบอกได้คำเดียวว่าเกมนี้มันง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ ตั้งแต่เริ่ม ช่วงจุลชีพ เกมจะสอนคุณด้วยวิธีการง่ายๆ มีฉากคัตซีนแบบขำๆ ที่แค่นั่งดูเฉยๆก็อมยิ้ม ชีวิตในบ่อน้ำน้อยๆของคุณจะดำเนินไปอย่างเรียบง่ายเกินคาด (จนอาจจะเบื่อได้) กินกับหาคู่ คือสองสิ่งที่คุณต้องทำ นอกเหนือไปจากนั้นก็คือการตามหาชิ้นส่วนของร่างกายเพื่อเตรียมการวิวัฒนาการต่อไป
ว่ายดึ๋ยๆหาอะไรกินไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็โต
กระทั่งเกมมอบขาคู่แรกให้คุณ (ซึ่งจะซื้อไม่ได้ถ้าค่า DNA ของคุณไม่สูงพอ) หลังจากได้ขา เกมก็จะถีบส่งคุณขึ้นบก
ก้าวแรกที่ยิ่งใหญ่แห่งมวลหมู่สัตว์หน้าหนาม!
ช่วงวิวัฒนาการ ในช่วงนี้เกมยังคงง่ายดายสำหรับคุณเสมอด้วยรูปแบบคำสั่งที่จะปรากฏขึ้นมาให้คุณเลือกว่าจะปฏิบัติตามหรือไม่ มีสิ่งมีชีวิตหน้าตาประหลาดๆตัวอื่นที่คุณจะเต้นรำไปรอบๆเพื่อผูกมิตร หรือแม้แต่กระโจนเข้าขย้ำมันแล้วแทะลงท้องเป็นอาหาร เกมไม่สนใจว่าคุณเคยเป็นมิตรกันมาก่อนหรือไม่ แต่ถ้าหิว ก็เชิญขย้ำได้เลย ยังไงก็มีเหยื่อหน้าใหม่โพล่มาให้ขย้ำได้เรื่อยๆไม่ว่าจะฆ่าไปแล้วซักกี่เผ่าพันธุ์ก็ตามอยู่ดี
อย่าคิดว่าตัวเองเจ๋งอยู่คนเดียว เพราะเกมก็มียักษ์ใหญ่มาล่าคุณเหมือนกัน!!
ในช่วงวิวัฒนาการนี้ มันคือเกมขุดทองที่คุณจะต้องวิ่งร่อนไปรอบแมพ เพื่อขุดหาชิ้นส่วนอวัยวะต่างๆมาให้มากที่สุด และต้องเพิ่มค่า DNA ให้มากที่สุดเพื่อใช้ในการวิวัฒนาการ เพราะช่วงนี้เป็นช่วงสุดท้ายแล้ว ที่คุณจะสามารถกำหนดความพิสดารของตัวสปอร์ได้
หลังจากไล่ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อื่นมาตั้งแต่ยังเป็นสัตว์เซลล์เดียว ในที่สุดสิ่งมีชีวิตสีส้มหน้าตาแปลกๆที่มีชื่อแปลกพอกันของซันก็วิวัฒนาการจนเข้าสู่ ช่วงสร้างเผ่า จนได้
ได้เวลาจุดไฟโยนฟืนใส่หัวตัวเอง!
เราจะเริ่มต้นช่วงสร้างเผ่าด้วยการแต่งตัวให้สปอร์ ที่ตลกไม่แพ้หมวดสร้างสปอร์เลยแม้แต่น้อย กระโปรงฟางฮูล่าแบบฮาวายดูเหมาะกับสิ่งมีชีวิตสุดน่ารักตัวสีส้มลายพร้อยเขี้ยวโง้งที่มีหางเป็นลูกตุ้มหนามและมีเขาบิดเป็นเกลียวอยู่บนหน้าผาก แล้วก็ตบท้ายด้วยหน้ากากบูชาเทพสุริยันให้เป็นชิ้นสุดท้าย
.....น่ารักอะไรอย่างนี้นะ!?!
ในช่วงนี้คุณจะไม่ได้ควบคุมสปอร์แค่ตัวเดียวอีกต่อไป แต่มันจะมากันเป็นฝูง โดยมีหัวหน้าเผ่าเป็นแกนนำ ระยะแรกของช่วงสร้างเผ่า เกมยังคงง่ายดายอยู่เสมอด้วยชุดคำสั่งที่โพล่ขึ้นมาช่วยเหลือเราตลอดเวลา เราจะยังเพลิดเพลินกับท่าทางประหลาดๆของลูกเผ่าของเรา สนุกไปกับการไล่ล่าสิ่งมีชีวิตไร้วิวัฒนาการมาเป็นอาหารหรือจับสัตว์ป่ามาเลี้ยงทั้งๆที่ก็ยังไม่รู้ว่าเลี้ยงไว้ทำไม? (นั่นสิ ทำไมกันนะ....) ก่อนที่เกมจะส่งตัวร้ายมาให้เราจัดการ เผ่าต่างๆจะปรากฏขึ้นมาเรื่อยๆ และเกมดูจะยากขึ้นเล็กน้อยเมื่อทางเลือกของเราอยู่ระหว่างการไล่ล่าฆ่าทำลายมันเสียหรือผูกมิตรสัมพันธ์
เอาสมองมากินเด๊ะ!
แน่ล่ะ....ซันเลือกที่จะทำลายมันหลังจากที่มันไม่ยอมรับเราเป็นเพื่อนทั้งๆที่เราก็เต้นท่าพิลึกๆตามมันอยู่ตั้งนานแล้ว เมื่อจัดการกับทุกชนเผ่าเรียบร้อยแล้ว (สำหรับกรณีของซัน การจัดการคือ ทำลายมันซะทุกเผ่า) และเราก็จะเข้าสู่ช่วงต่อมาคือ ช่วงสร้างอารยธรรม
นี่มันยุคเล่นกีฬาสีล่าอาณานิคมชัดๆ!
ในช่วงสร้างอารยธรรมนี้เป็นช่วงที่คนส่วนใหญ่มองว่าเกมได้เปลี่ยนแบบไปเป็น RTS แต่สำหรับคนที่ไม่เคยเล่นเกม RTS ได้มาก่อนเลยแบบซัน คงต้องบอกว่าสิ่งที่ Spore ให้คุณมานั้น มันง่ายเกินกว่าจะเป็น RTS
แรกเริ่มช่วงสร้างอารยธรรมนี้ เกมจะส่งคุณเข้าไปในหมวดสร้าง เพื่อสร้างยานพาหนะต่างๆ สร้างอาคาร คุณจะเริ่มต้นด้วยเมืองหนึ่งเมือง ยานพาหนะหนึ่งคัน และเงินจำนวนหนึ่ง โดยสิ่งที่คุณต้องทำคือ บริหารมันเพื่อยึดครองโลก!
....หลังจากผ่านเวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าในการสร้างรถถังกับศาลากลางไปแล้วนะ
อย่างที่เคยได้กล่าวไปแล้วว่าเกมเริ่มจะทวีความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆตามช่วงเวลา ด้วยความช่วยเหลือของเกมที่จะปรากฏออกมาอยู่ตลอดเวลา คุณจะต้องบริหารหลายๆสิ่งไปพร้อมๆกัน ทั้งเงิน ความสุขของชาวเมือง และอื่นๆอีกมากมาย เชิญเลือกได้ตามสบายว่าจะพัฒนาประเทศชาติไปในรูปแบบใด! หากคุณเป็นชนเผ่ารักสงบมุ่งแต่ค้าขาย ก็สามารถที่จะขุดสายแร่ ทำการค้าสร้างโรงงานได้ตามสะดวก แต่สำหรับสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์นักรบแท้ๆของซันแล้ว พวกมันเลือกที่จะประกอบเรือรบ สร้างฝูงบิน และออกโจมตียิงถล่มประเทศเพื่อนบ้านเสียมากกว่า
ออกรบมันทั้งๆที่ประชาชนกำลังชูป้ายประท้วงการใช้แรงงานทาสเนี่ยแหล่ะ!
และเมื่อคุณปราบประเทศข้างเคียงจนสยบแทบเท้าได้แล้ว โลกใบนี้ก็เล็กเกินไปสำหรับคุณแล้วล่ะ เกมจะส่งคุณเข้าสู่ช่วงต่อไปทันที เตรียมตัวให้ดีล่ะเพราะช่วงนี้เป็นช่วงสุดท้ายแล้ว ยากสุดๆไปเลยด้วย!
บุกปล้นสะดมดาวข้างบ้านหรือจะเทศนาจนมันสวามิภักดิ์ดีล่ะ?
เมื่อเริ่มช่วงท่องอวกาศคุณจะได้สร้างยานอวกาศของตนเอง (และเสียเวลาไปอีกสามชั่วโมงกว่าจะเลือกไอพ่นกับสีที่ถูกใจได้...) ซึ่งหน้าที่ของเราในช่วงสุดท้ายนี้ คือ การท่องไปในอวกาศ เพื่อ........... อะไรก็ตามที่ซันเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้ แต่ขอแนะนำให้ทำแบบที่ระบบบอกให้ทำนั่นแหล่ะ!
หน้าที่หลักๆเลยก็คือ คุณจะต้องทำอย่างไรก็ได้ในการเพิ่มอาณานิคมทางอวกาศของคุณซะ เกมอนุญาตให้คุณใช้วิธีการพิสดารได้ไม่จำกัด จะเริ่มด้วยความสัมพันธ์ทางการทูต หรือจะแยกเขี้ยวใส่กันตั้งแต่ต้น หรือแม้แต่ยืนเทศน์สั่งสอนให้มันไปสู่นิพพานก็ย่อมได้!
โดยดวงดาวต่างๆที่เราขับยานผ่านไปนั้น จะมีตั้งแต่ดาวที่ไม่มีสิ่งใดๆอยู่เลย ดาวที่มีสิ่งมีชีวิตโง่ว์๐ล้าหลัง หรือแม้แต่ดาวที่มีเทคโนโลยีทางทหารสูงกว่าคุณหลายร้อยเท่า ซึ่งแน่ล่ะ การจะจัดการดาวแต่ละแบบนั้นก็ต้องใช้วิธีแตกต่างกันไป สำหรับดาวร้าง เราก็ยึดซะอย่างง่ายๆ แต่ดาวที่มีเจ้าของอยู่แล้วนั้นมันก็อีกเรื่องนึง
ทำลายเมืองมันซะ!
หากเราผ่านไปในอาณาเขตของดาวดวงไหนที่มีผู้ถือครองอยู่แล้วฝ่ายนั้นจะติดต่อมาหาเรา ซึ่งสิ่งที่เราจะทำได้ก็คือเลือกเอาว่าจะพยายามผูกมิตรกับมัน หรือยิงนุ๊กถล่มมันซะเลย ซึ่งในช่วงแรกเราไม่แนะนำให้คุณยิงถล่ม เพราะขุมกำลังของเรายังมีน้อยอยู่ และอาจจะได้กลับดาวเกิดเร็วกว่ากำหนดก็เป็นได้
การทูตของชาวสปอร์ยุคอวกาศนั้นเป็นอะไรที่ครื้นเครงพอสมควรค่ะ เพราะเป็นเหมือนกับเควสของเกมที่เราต้องแก้ไขให้อีกฝ่ายยอมรับเราเป็นมิตร มันจะใช้งานเราเยี่ยงทาส ให้ทำสิ่งต่างๆ จนกว่าค่าความสัมพันธ์จะเต็มเราถึงจะบรรลุเป้าหมาย
ตายซะ 5 5 5
คุณเคยแค้นหรือไม่ที่จู่ๆก็มีเงาดำขนาดมหึมาโพล่ขึ้นมาเหนือร่างคุณ ก่อนที่เกมจะตัดเป็นคัตซีนเพื่อส่งคุณกลับรังโดยที่ยังไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น? หรือถึงจะรู้แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้อยู่ดี? ความสนุกฆ่าเวลาในช่วงท่องอวกาศก็คือการขับยานไล่ยิงสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่โพล่มาตั้งแต่ช่วงวิวัฒนาการพวกนี้นี่แหล่ะ
ปัญหาหลักเพียงหนึ่งเดียวของช่วงสุดท้ายนี้คือดาวจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีในเกมนั่นแหล่ะ ............. ด้วยความกว้างของตัวเกม ทำให้จนถึงบัดนี้เรายังไม่อาจระบุได้ว่าลุงวิล ไรท์ต้องการจะให้เราจบเกม Spore อย่างไร มันไม่เหมือนกับ The Sims ที่ถึงจะดำเนินไปเรื่อยๆ แต่มันก็ไม่ได้หยุดค้างอยู่ที่จุดใดจุดหนึ่ง ตัวละครของเราจะเกิด แก่ เจ็บ ตาย (หรือไม่แก่ไม่ตายสำหรับพวกใช้สูตรโกง) แต่มันก็มีหลักให้เราจับทางในการไปต่อของเราได้
แต่กับ Spore แล้ว การเปิดกว้างจนเหมือนกับปล่อยเราลงไปกลางสนามหลวงแล้วให้แผนที่ประเทศไทยมาแผ่นนึงเพื่อให้เราหาทางเดินไปสยามพารากอน ความง่ายจนเกินไปของเกมส่งผลร้ายให้เราเช่นกัน มันง่ายจนเราส่งสัยว่ามันมีแค่นี้จริงๆหรือ? เช่นเดียวกับระบบช่วยเหลือของเกม ที่มุ่งมั่นในการบอกหลายๆสิ่งที่เราต้องการ แต่ขณะเดียวกันก็ไม่ยอมบอกในหลายสิ่งที่เราต้องการรู้มากกว่า เช่น สัตว์เลี้ยงที่จับมามีไว้เพื่ออะไรนอกจากเป็นอาหาร? เรามีจุดมุ่งหมายอะไรบ้างมั้ยในการออกไปท่องอวกาศ? เกมนี้มันมีดาวทั้งหมดกี่ดวงกันแน่?เมื่อไหร่จะหมด(วะ)?
เยอะแยะนับไม่ถ้วน........จะเยอะไปไหน!!
ความเปิดกว้าง ลอย และง่ายเกินไปจนเราจับหลักอะไรจากมันไม่ได้จึงกลายมาเป็นจุดอ่อนร้ายกาจที่สุดของ Spore
แต่โดยรวมแล้วเกม Spore เป็นเกมที่ไม่ควรจะพลาดด้วยประการทั้งปวงค่ะ เป็นเกมที่ทำให้เราสามารถนั่งติดอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานนับชั่วโมงได้โดยไม่รู้ตัว สีสันสดใสของมันและความฮาที่โพล่มาอย่างไหลลื่นดึงดูดเราได้ทุกครั้งที่คลิกเข้าไปเล่น ถึงแม้ว่าวันนี้เราจะเบื่อมัน แต่เมื่อพรุ่งนี้เรากดเข้าเกมไปอีกรอบ มันก็ดึงดูดเราจนหลงได้อีกอยู่ดี
ไม่ได้อ่านผิดหรอกค่ะ Spore เป็นของเล่นที่เล่นง่ายแต่ยากในเวลาเดียวกันค่ะ เกมจะเริ่มต้นให้คุณอย่างง่ายๆด้วยชุดคำสั่งที่เข้าใจง่ายและสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ก่อนที่มันจะทวีความซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆตามระดับสติปัญญาของตัวสปอร์ ทีมสร้าง และตัวคนเล่นเอง
นับตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบเข้าไปในเกม Spore ก็มอบทางเลือกให้เราแล้วว่าจะเลือกเล่นเกมในรูปแบบไหน ถ้าคุณเลือกเล่นตามช่วงเวลาที่แบ่งไว้เป็นช่วงเวลาตามการวิวัฒนาการก็ถือว่าโชคดีไป ถึงแม้ว่าเกมจะบังคับให้คุณเลือกได้แค่ลูกอ๊อดตาโตๆสีเขียว หรือลูกอ๊อดตาโตๆสีฟ้ามีหนวดก็ตามที แล้วถ้าหากว่าคุณจะเลือกมากซักหน่อยก็คงจะได้พบว่า .....คุณเลือกอะไรไม่ได้มากกว่านี้หรอก
แต่สำหรับคนที่เลือกที่จะข้ามไปเล่นช่วงอื่นล่ะก็ คงต้องบอกข่าวร้ายซะแล้วล่ะ เพราะว่าเกมจะส่งคุณเข้าไปในโหมดสร้าง ที่มีชิ้นส่วนหลากหลายให้คุณเลือกต่อเติมสร้างสิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาดๆของคุณเองได้ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่าจะหนวดรูปร่างแปลกๆ หรือลูกตาประหลาดๆ กว่าจะรู้ตัวอีกที คุณก็จะพบว่าได้ใช้เวลาสร้างสิ่งมีชีวิตสีส้มที่เหมือนหลุดมาจากต่างมิติตัวนี้ไปแล้วถึงสามชั่วโมง โดยที่ยังเข้าไปไม่ถึงโลกของ Spore ซะด้วยซ้ำ!
หนทางที่ง่ายกว่านั้นสำหรับคนที่ไม่รู้จะสร้างตัวอะไรดีก็คือเข้าไปโหลดตัวสปอร์มาจาก Sporepadia ซะ แล้วคุณจะพบว่า คุณเสียเวลาเลือกสิ่งมีชีวิตสปอร์นานกว่าเวลาที่ใช้สร้างเองเสียอีก!
เลือกเข้าไปเถอะ มันก็เหมือนการชอปปิ้งนั่นแหล่ะ!
ดึ๋ยไปเรื่อยๆด้วยเขาหนึ่งอันกับตาโปนๆกันเถอะ!
อย่างเพิ่งตกใจไป ช่วงจุลชีพนี่ยังเป็นแค่ก้าวแรกของเกมเท่านั้น หลังจากที่คุณเข้าไปอยู่ในโลกของ Spore ได้แล้ว คุณจะบอกได้คำเดียวว่าเกมนี้มันง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ ตั้งแต่เริ่ม ช่วงจุลชีพ เกมจะสอนคุณด้วยวิธีการง่ายๆ มีฉากคัตซีนแบบขำๆ ที่แค่นั่งดูเฉยๆก็อมยิ้ม ชีวิตในบ่อน้ำน้อยๆของคุณจะดำเนินไปอย่างเรียบง่ายเกินคาด (จนอาจจะเบื่อได้) กินกับหาคู่ คือสองสิ่งที่คุณต้องทำ นอกเหนือไปจากนั้นก็คือการตามหาชิ้นส่วนของร่างกายเพื่อเตรียมการวิวัฒนาการต่อไป
ว่ายดึ๋ยๆหาอะไรกินไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็โต
กระทั่งเกมมอบขาคู่แรกให้คุณ (ซึ่งจะซื้อไม่ได้ถ้าค่า DNA ของคุณไม่สูงพอ) หลังจากได้ขา เกมก็จะถีบส่งคุณขึ้นบก
ก้าวแรกที่ยิ่งใหญ่แห่งมวลหมู่สัตว์หน้าหนาม!
ช่วงวิวัฒนาการ ในช่วงนี้เกมยังคงง่ายดายสำหรับคุณเสมอด้วยรูปแบบคำสั่งที่จะปรากฏขึ้นมาให้คุณเลือกว่าจะปฏิบัติตามหรือไม่ มีสิ่งมีชีวิตหน้าตาประหลาดๆตัวอื่นที่คุณจะเต้นรำไปรอบๆเพื่อผูกมิตร หรือแม้แต่กระโจนเข้าขย้ำมันแล้วแทะลงท้องเป็นอาหาร เกมไม่สนใจว่าคุณเคยเป็นมิตรกันมาก่อนหรือไม่ แต่ถ้าหิว ก็เชิญขย้ำได้เลย ยังไงก็มีเหยื่อหน้าใหม่โพล่มาให้ขย้ำได้เรื่อยๆไม่ว่าจะฆ่าไปแล้วซักกี่เผ่าพันธุ์ก็ตามอยู่ดี
อย่าคิดว่าตัวเองเจ๋งอยู่คนเดียว เพราะเกมก็มียักษ์ใหญ่มาล่าคุณเหมือนกัน!!
ในช่วงวิวัฒนาการนี้ มันคือเกมขุดทองที่คุณจะต้องวิ่งร่อนไปรอบแมพ เพื่อขุดหาชิ้นส่วนอวัยวะต่างๆมาให้มากที่สุด และต้องเพิ่มค่า DNA ให้มากที่สุดเพื่อใช้ในการวิวัฒนาการ เพราะช่วงนี้เป็นช่วงสุดท้ายแล้ว ที่คุณจะสามารถกำหนดความพิสดารของตัวสปอร์ได้
หลังจากไล่ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อื่นมาตั้งแต่ยังเป็นสัตว์เซลล์เดียว ในที่สุดสิ่งมีชีวิตสีส้มหน้าตาแปลกๆที่มีชื่อแปลกพอกันของซันก็วิวัฒนาการจนเข้าสู่ ช่วงสร้างเผ่า จนได้
ได้เวลาจุดไฟโยนฟืนใส่หัวตัวเอง!
เราจะเริ่มต้นช่วงสร้างเผ่าด้วยการแต่งตัวให้สปอร์ ที่ตลกไม่แพ้หมวดสร้างสปอร์เลยแม้แต่น้อย กระโปรงฟางฮูล่าแบบฮาวายดูเหมาะกับสิ่งมีชีวิตสุดน่ารักตัวสีส้มลายพร้อยเขี้ยวโง้งที่มีหางเป็นลูกตุ้มหนามและมีเขาบิดเป็นเกลียวอยู่บนหน้าผาก แล้วก็ตบท้ายด้วยหน้ากากบูชาเทพสุริยันให้เป็นชิ้นสุดท้าย
.....น่ารักอะไรอย่างนี้นะ!?!
ในช่วงนี้คุณจะไม่ได้ควบคุมสปอร์แค่ตัวเดียวอีกต่อไป แต่มันจะมากันเป็นฝูง โดยมีหัวหน้าเผ่าเป็นแกนนำ ระยะแรกของช่วงสร้างเผ่า เกมยังคงง่ายดายอยู่เสมอด้วยชุดคำสั่งที่โพล่ขึ้นมาช่วยเหลือเราตลอดเวลา เราจะยังเพลิดเพลินกับท่าทางประหลาดๆของลูกเผ่าของเรา สนุกไปกับการไล่ล่าสิ่งมีชีวิตไร้วิวัฒนาการมาเป็นอาหารหรือจับสัตว์ป่ามาเลี้ยงทั้งๆที่ก็ยังไม่รู้ว่าเลี้ยงไว้ทำไม? (นั่นสิ ทำไมกันนะ....) ก่อนที่เกมจะส่งตัวร้ายมาให้เราจัดการ เผ่าต่างๆจะปรากฏขึ้นมาเรื่อยๆ และเกมดูจะยากขึ้นเล็กน้อยเมื่อทางเลือกของเราอยู่ระหว่างการไล่ล่าฆ่าทำลายมันเสียหรือผูกมิตรสัมพันธ์
เอาสมองมากินเด๊ะ!
แน่ล่ะ....ซันเลือกที่จะทำลายมันหลังจากที่มันไม่ยอมรับเราเป็นเพื่อนทั้งๆที่เราก็เต้นท่าพิลึกๆตามมันอยู่ตั้งนานแล้ว เมื่อจัดการกับทุกชนเผ่าเรียบร้อยแล้ว (สำหรับกรณีของซัน การจัดการคือ ทำลายมันซะทุกเผ่า) และเราก็จะเข้าสู่ช่วงต่อมาคือ ช่วงสร้างอารยธรรม
นี่มันยุคเล่นกีฬาสีล่าอาณานิคมชัดๆ!
ในช่วงสร้างอารยธรรมนี้เป็นช่วงที่คนส่วนใหญ่มองว่าเกมได้เปลี่ยนแบบไปเป็น RTS แต่สำหรับคนที่ไม่เคยเล่นเกม RTS ได้มาก่อนเลยแบบซัน คงต้องบอกว่าสิ่งที่ Spore ให้คุณมานั้น มันง่ายเกินกว่าจะเป็น RTS
แรกเริ่มช่วงสร้างอารยธรรมนี้ เกมจะส่งคุณเข้าไปในหมวดสร้าง เพื่อสร้างยานพาหนะต่างๆ สร้างอาคาร คุณจะเริ่มต้นด้วยเมืองหนึ่งเมือง ยานพาหนะหนึ่งคัน และเงินจำนวนหนึ่ง โดยสิ่งที่คุณต้องทำคือ บริหารมันเพื่อยึดครองโลก!
....หลังจากผ่านเวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าในการสร้างรถถังกับศาลากลางไปแล้วนะ
อย่างที่เคยได้กล่าวไปแล้วว่าเกมเริ่มจะทวีความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆตามช่วงเวลา ด้วยความช่วยเหลือของเกมที่จะปรากฏออกมาอยู่ตลอดเวลา คุณจะต้องบริหารหลายๆสิ่งไปพร้อมๆกัน ทั้งเงิน ความสุขของชาวเมือง และอื่นๆอีกมากมาย เชิญเลือกได้ตามสบายว่าจะพัฒนาประเทศชาติไปในรูปแบบใด! หากคุณเป็นชนเผ่ารักสงบมุ่งแต่ค้าขาย ก็สามารถที่จะขุดสายแร่ ทำการค้าสร้างโรงงานได้ตามสะดวก แต่สำหรับสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์นักรบแท้ๆของซันแล้ว พวกมันเลือกที่จะประกอบเรือรบ สร้างฝูงบิน และออกโจมตียิงถล่มประเทศเพื่อนบ้านเสียมากกว่า
ออกรบมันทั้งๆที่ประชาชนกำลังชูป้ายประท้วงการใช้แรงงานทาสเนี่ยแหล่ะ!
และเมื่อคุณปราบประเทศข้างเคียงจนสยบแทบเท้าได้แล้ว โลกใบนี้ก็เล็กเกินไปสำหรับคุณแล้วล่ะ เกมจะส่งคุณเข้าสู่ช่วงต่อไปทันที เตรียมตัวให้ดีล่ะเพราะช่วงนี้เป็นช่วงสุดท้ายแล้ว ยากสุดๆไปเลยด้วย!
บุกปล้นสะดมดาวข้างบ้านหรือจะเทศนาจนมันสวามิภักดิ์ดีล่ะ?
เมื่อเริ่มช่วงท่องอวกาศคุณจะได้สร้างยานอวกาศของตนเอง (และเสียเวลาไปอีกสามชั่วโมงกว่าจะเลือกไอพ่นกับสีที่ถูกใจได้...) ซึ่งหน้าที่ของเราในช่วงสุดท้ายนี้ คือ การท่องไปในอวกาศ เพื่อ........... อะไรก็ตามที่ซันเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้ แต่ขอแนะนำให้ทำแบบที่ระบบบอกให้ทำนั่นแหล่ะ!
หน้าที่หลักๆเลยก็คือ คุณจะต้องทำอย่างไรก็ได้ในการเพิ่มอาณานิคมทางอวกาศของคุณซะ เกมอนุญาตให้คุณใช้วิธีการพิสดารได้ไม่จำกัด จะเริ่มด้วยความสัมพันธ์ทางการทูต หรือจะแยกเขี้ยวใส่กันตั้งแต่ต้น หรือแม้แต่ยืนเทศน์สั่งสอนให้มันไปสู่นิพพานก็ย่อมได้!
โดยดวงดาวต่างๆที่เราขับยานผ่านไปนั้น จะมีตั้งแต่ดาวที่ไม่มีสิ่งใดๆอยู่เลย ดาวที่มีสิ่งมีชีวิตโง่ว์๐ล้าหลัง หรือแม้แต่ดาวที่มีเทคโนโลยีทางทหารสูงกว่าคุณหลายร้อยเท่า ซึ่งแน่ล่ะ การจะจัดการดาวแต่ละแบบนั้นก็ต้องใช้วิธีแตกต่างกันไป สำหรับดาวร้าง เราก็ยึดซะอย่างง่ายๆ แต่ดาวที่มีเจ้าของอยู่แล้วนั้นมันก็อีกเรื่องนึง
ทำลายเมืองมันซะ!
หากเราผ่านไปในอาณาเขตของดาวดวงไหนที่มีผู้ถือครองอยู่แล้วฝ่ายนั้นจะติดต่อมาหาเรา ซึ่งสิ่งที่เราจะทำได้ก็คือเลือกเอาว่าจะพยายามผูกมิตรกับมัน หรือยิงนุ๊กถล่มมันซะเลย ซึ่งในช่วงแรกเราไม่แนะนำให้คุณยิงถล่ม เพราะขุมกำลังของเรายังมีน้อยอยู่ และอาจจะได้กลับดาวเกิดเร็วกว่ากำหนดก็เป็นได้
การทูตของชาวสปอร์ยุคอวกาศนั้นเป็นอะไรที่ครื้นเครงพอสมควรค่ะ เพราะเป็นเหมือนกับเควสของเกมที่เราต้องแก้ไขให้อีกฝ่ายยอมรับเราเป็นมิตร มันจะใช้งานเราเยี่ยงทาส ให้ทำสิ่งต่างๆ จนกว่าค่าความสัมพันธ์จะเต็มเราถึงจะบรรลุเป้าหมาย
ตายซะ 5 5 5
คุณเคยแค้นหรือไม่ที่จู่ๆก็มีเงาดำขนาดมหึมาโพล่ขึ้นมาเหนือร่างคุณ ก่อนที่เกมจะตัดเป็นคัตซีนเพื่อส่งคุณกลับรังโดยที่ยังไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น? หรือถึงจะรู้แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้อยู่ดี? ความสนุกฆ่าเวลาในช่วงท่องอวกาศก็คือการขับยานไล่ยิงสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่โพล่มาตั้งแต่ช่วงวิวัฒนาการพวกนี้นี่แหล่ะ
ปัญหาหลักเพียงหนึ่งเดียวของช่วงสุดท้ายนี้คือดาวจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีในเกมนั่นแหล่ะ ............. ด้วยความกว้างของตัวเกม ทำให้จนถึงบัดนี้เรายังไม่อาจระบุได้ว่าลุงวิล ไรท์ต้องการจะให้เราจบเกม Spore อย่างไร มันไม่เหมือนกับ The Sims ที่ถึงจะดำเนินไปเรื่อยๆ แต่มันก็ไม่ได้หยุดค้างอยู่ที่จุดใดจุดหนึ่ง ตัวละครของเราจะเกิด แก่ เจ็บ ตาย (หรือไม่แก่ไม่ตายสำหรับพวกใช้สูตรโกง) แต่มันก็มีหลักให้เราจับทางในการไปต่อของเราได้
แต่กับ Spore แล้ว การเปิดกว้างจนเหมือนกับปล่อยเราลงไปกลางสนามหลวงแล้วให้แผนที่ประเทศไทยมาแผ่นนึงเพื่อให้เราหาทางเดินไปสยามพารากอน ความง่ายจนเกินไปของเกมส่งผลร้ายให้เราเช่นกัน มันง่ายจนเราส่งสัยว่ามันมีแค่นี้จริงๆหรือ? เช่นเดียวกับระบบช่วยเหลือของเกม ที่มุ่งมั่นในการบอกหลายๆสิ่งที่เราต้องการ แต่ขณะเดียวกันก็ไม่ยอมบอกในหลายสิ่งที่เราต้องการรู้มากกว่า เช่น สัตว์เลี้ยงที่จับมามีไว้เพื่ออะไรนอกจากเป็นอาหาร? เรามีจุดมุ่งหมายอะไรบ้างมั้ยในการออกไปท่องอวกาศ? เกมนี้มันมีดาวทั้งหมดกี่ดวงกันแน่?เมื่อไหร่จะหมด(วะ)?
เยอะแยะนับไม่ถ้วน........จะเยอะไปไหน!!
ความเปิดกว้าง ลอย และง่ายเกินไปจนเราจับหลักอะไรจากมันไม่ได้จึงกลายมาเป็นจุดอ่อนร้ายกาจที่สุดของ Spore
แต่โดยรวมแล้วเกม Spore เป็นเกมที่ไม่ควรจะพลาดด้วยประการทั้งปวงค่ะ เป็นเกมที่ทำให้เราสามารถนั่งติดอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานนับชั่วโมงได้โดยไม่รู้ตัว สีสันสดใสของมันและความฮาที่โพล่มาอย่างไหลลื่นดึงดูดเราได้ทุกครั้งที่คลิกเข้าไปเล่น ถึงแม้ว่าวันนี้เราจะเบื่อมัน แต่เมื่อพรุ่งนี้เรากดเข้าเกมไปอีกรอบ มันก็ดึงดูดเราจนหลงได้อีกอยู่ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น